Οδηγώ και δε σκέφτομαι...
... ή κάπως έτσι, αφού τα έξυπνα αυτοκίνητα του αύριο θα προλαμβάνουν τις ανοησίες των οδηγών τους!Το «i» που κάνει τη διαφορά: iPod, iTunes, i-mode, i-ticket, iDrive, iQ, i20... Νέα προϊόντα και τεχνολογίες υιοθετούν κατά κόρον στην ονομασία τους το συγκεκριμένο γράμμα, αφού, ανάμεσα στους πολλαπλούς συμβολισμούς που περικλείει, ξεχωρίζει αυτός της ευφυΐας. Και, αν ο δείκτης νοημοσύνης των i-προϊόντων δεν είναι αυταπόδεικτος, δεν μπορεί κανείς να ισχυριστεί το ίδιο για τα συστήματα ITS (Intelligent Transportation Systems), ένα αρκτικόλεξο που, αν και άγνωστο στους πολλούς σήμερα, σε λίγα χρόνια θα είναι εξίσου οικείο με το ABS ή το ESP. Τα συγκεκριμένα συστήματα, που στο μέλλον θα εξασφαλίσουν τη μεταξύ των αυτοκινήτων επικοινωνία, φιλοδοξούν να βελτιώσουν δραστικά το επίπεδο ασφαλείας των μεταφορών. Τα ITS αφορούν την επικοινωνία C2C, δηλαδή «from Car to Car», αλλά και των αυτοκινήτων με ένα κέντρο παροχής πληροφοριών (C2I, «Car to Infrastructure), ενημερώνοντας για επικίνδυνες καταστάσεις στο δρόμο, προειδοποιώντας έγκαιρα δύο οχήματα που κινδυνεύουν να συγκρουστούν μεταξύ τους αλλά και διευκολύνοντας τους οδηγούς, προτείνοντάς τους εναλλακτικές διαδρομές όταν έχει μποτιλιάρισμα, διαθέσιμους χώρους στάθμευσης ή την ιδανική ταχύτητα κίνησης ώστε να συμβαδίζουν με το πράσινο κύμα των φαναριών.
Πώς θα γίνεται αυτό; Τα μελλοντικό τετράτροχο θα ενσωματώνει μια μονάδα που θα του εξασφαλίζει ασύρματη επικοινωνία με όσα αυτοκίνητα βρίσκονται σε απόσταση μερικών εκατοντάδων μέτρων. Το ένα με το άλλο θα δημιουργούν ένα δίκτυο πληροφόρησης ικανό να εξασφαλίσει όσα προαναφέραμε, ελπίζουμε χωρίς... κυτταρικές αλλοιώσεις για τους επιβάτες, που θα περιβάλλονται από ένα πλήθος ακτινοβολιών.
Για να υλοποιηθούν όλα αυτά, θα πρέπει όλοι οι κατασκευαστές να συμφωνήσουν σε κάποιες κοινές προδιαγραφές. Προς αυτήν την κατεύθυνση συνεργάζονται προς το παρόν οι Audi, BMW, Fiat, Honda, Mercedes, Renault, Volkswagen και Volvo με τις εταιρείες ηλεκτρονικών Siemens, Alpine, NEC και Philips. Οι ειδικοί πιστεύουν ότι το σύστημα θα λειτουργεί απρόσκοπτα, γεγονός που μας δημιουργεί ερωτηματικά, για παράδειγμα, γιατί δεν έχουμε καταφέρει τόσα χρόνια να έχουμε ένα PC όπου το «χ» πρόγραμμα δε θα κάνει «conflict» με την κάρτα γραφικών, γεγονός που μπορεί να οφείλεται σε κάποιο «bug» του λογισμικού, το οποίο θα επιλυθεί στην επόμενη «version» που θα κατεβάσουμε από την ιστοσελίδα της εταιρείας, αν δεν έχει παγώσει ο explorer από την επιδρομή ιών κτλ. κτλ.
Εκείνο που περισσότερο προβληματίζει τους ειδικούς δεν είναι τόσο το τεχνικό μέρος, όσο το πώς θα δημιουργηθεί μια κρίσιμη μάζα αυτοκινήτων σε κυκλοφορία, ώστε να υπάρχει ένα αποτελεσματικό δίκτυο πληροφόρησης, κάτι που θα συμβεί όταν περίπου το 10% των κυκλοφορούντων αυτοκινήτων διαθέτουν ανάλογα συστήματα. Γιατί, όμως, να πληρώσει κάποιος για ένα σύστημα που θα πάρει χρόνια έως ότου αρχίσει να λειτουργεί αποδοτικά, και να μην προτιμήσει, για παράδειγμα, ζάντες αλουμινίου ή ηλιοροφή;
Το πρόβλημα θυμίζει εκείνο της κότας και του αυγού, αλλά ήδη προτείνονται διάφορες λύσεις, όπως η ενσωμάτωση των εν λόγω συστημάτων σε μια μονάδα Wi-Fi με επιπλέον δυνατότητες, που ο οδηγός θα μπορεί να αξιοποιεί όπου υπάρχει δίκτυο. Πάντως, οι αναλυτές πιστεύουν ότι μέχρι το 2013 θα έχουν διατεθεί περί τα 16,5 εκατ. τέτοια συστήματα, συνολικής αξίας 900 εκατ. ευρώ.
Η ολοκλήρωση της εν λόγω τεχνολογίας δε γνωρίζουμε αν θα μπορούσε να μας προφυλάξει από όσα βιώνουμε καθημερινά στους ελληνικούς δρόμους, ένα όμως είναι σίγουρο: ότι σε μερικές περιπτώσεις τα αυτοκίνητα πλέον αρχίζουν και γίνονται εξυπνότερα από τους οδηγούς τους..._ Μ. Σ.